Με αφορμή τα διάφορα, ηλεκτρονικά και μη, φυλλάδια και ανακοινώσεις αρκετών επίδοξων δημοταρχόντων που έπεσαν στα χέρια μου τις τελευταίες ημέρες, θυμήθηκα το παράδειγμα που χρησιμοποιούν στο Harvard Kennedy School of Government για τη σωστή διαχείριση της προεκλογικής περιόδου.
Το εν λόγω παράδειγμα παραλληλίζει την διαδικασία επιλογής και αγοράς μιας τηλεόρασης με την προεκλογική εκστρατεία. Συγκεκριμένα οι υποστηριχτές αυτής της άποψης θεωρούν ότι όπως ένας πελάτης που θέλει να αγοράσει μια τηλεόραση έχει στο νου του 1-2 μάρκες που εμπιστεύεται για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους και αυτό που τον ενδιαφέρει να μάθει είναι το τι πραγματικά θα του προσφέρει η τηλεόραση και αν τελικά θα του ικανοποιήσει την ανάγκη για την οποία θα την αγοράσει. Δεν τον ενδιαφέρει να του πει ο πωλητής το πόσο κακό μπορεί να κάνει η λανθασμένη χρήση της τηλεόρασης ή πόσο κακό του είχε κάνει η προηγούμενη του τηλεόραση. Αυτά τα γνωρίζει και τα έχει σκεφτεί λίγο πολύ, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η καθημερινότητα του με τη καινούργια του τηλεόραση και περιμένει από τον πωλητή να του πει πως αυτό θα γίνει. Όχι γενικά και αόριστα και ούτε σε σύγκριση με την παλιά του τηλεόραση αλλά συγκεκριμένα σαν να μην είχε άλλη τηλεόραση πριν και σε σύγκριση (όχι μόνο όμως) με τις άλλες επιλογές που υπάρχουν.
Έτσι λοιπόν και στην πολιτική δεν θα πρέπει να αναλώνονται οι υποψήφιοι στο τί έγινε στο παρελθόν ή στο γιατί ο πολιτικός αντίπαλος είναι κακή επιλογή. Θα πρέπει να αφιερώνουν τον προεκλογικό τους προγραμματισμό και καμπάνια στο γιατί οι ίδιοι είναι η καλύτερη επιλογή και πως θα εξασφαλίσουν μια καλύτερη καθημερινότητα στον πολίτη.
Για αυτό λοιπόν θα ήθελα να συμβουλέψω τους υποψήφιους προύχοντες του χωριού μας να αφήσουν τα φυλλάδια περασμένων δεκαετιών με καραστημένες, άθλια photoshopped φωτογραφίες που θυμίζουν αφίσα σε μπουζούκια και τις βόλτες αλά-Γκόρτσος στη γειτονιά. Αντ'αυτού καλά θα κάνουν να ξεκινήσουν να συνθέτουν σοβαρές ομάδες με τις οποίες θα αναπτύξουν και θα παρουσιάσουν τεκμηριωμένες, κοστολογημένες και ιεραρχημένες τις ενέργειες-πρωτοβουλίες που θα αποτελέσουν άξονα για την υλοποίηση της προεκλογικής τους δεύσμευσης που δεν είναι άλλο από την βελτίωση της καθημερινότητας του δημότη.
Όταν με το καλό θα υπάρχει ένα πλήρες και τεκμηριωμένο πρόγραμμα δράσεων θα πρέπει αυτό να παρουσιαστεί στους δημότες και να υπάρχει ουσιαστική διαβούλευση. Κατόπιν και με το feedback όλης αυτής της διαδικασίας θα πρέπει να υπάρχει επαναπροσδιορισμός της όλης πολιτικής ατζέντας όπου θα έχουν ληφθεί κατα το μέγιστο δυνατόν τα πορίσματα της δημόσιας διαβούλευσης κ.ο.κ. Νοείται και επαναλαμβάνω, νοείται ότι η/οι δημόσια/ες διαβούλευση/εις θα έχουν ουσιαστικό και διαδραστικό χαρακτήρα και όχι μορφή προεκλογική συγκέντρωσης βλαχοδήμαρχου στη Άνω Ραχούλα γιατί ο κόσμος δεν είναι ηλίθιος και καταλαβαίνει, όπως ο σκύλος τον φόβο, πότε τον κοροϊδεύουν!
Αυτή είναι συμβουλή μου προς τα προεκλογικά επιτελεία των υποψηφίων του χωριού μας. Και καλά θα κάνουν να συμβουλευτούν ένα επαγγελματία της επικοινωνίας (αντί να δαπανούν τα χρήματα σε κερασμένους/προεκλογικούς καφέδες) καθώς ότι φωτογραφικό/προεκλογικό υλικό έχει πέσει στα χέρια μου θυμίζει διαφήμιση σουβλατζίδικου στην εθνική ή στην καλύτερη είναι σαν να βγήκε από ταινία του Ψάλτη!
Ελπίζω το 2014 οι wanna-be δημοτοπρούχοντες να αλλάξουν τακτική, να μας παρουσιάσουν σοβαρές πολιτικές ομάδες με άξιους ανθρώπους και όχι το παρεάκι από την εκδρομή στα λουτρά της Αιδηψού, να παρουσιάσουν εφαρμόσιμες προτάσεις και κυρίως να μας πείσουν ότι θέλουν και μπορούν να τις υλοποιήσουν.
