Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Ευρώ ή Δραχμή?





Επειδή τον τελευταίο καιρό βαρέθηκα να ακούω από διάφορους "οικονομολόγους" του καφενείου ότι "καλύτερα να γυρίσουμε στη δραχμή", "καλά περνούσαμε τότε" και άλλα τέτοια καλό θα ήταν να γνωρίζουν ότι άπαξ και έφυγες (καλό ή κακό αυτό είναι άλλο θέμα) από την δραχμή δεν γυρίζεις πίσω αναίμακτα! Για να είμαι πιο ακριβής...δεν γυρίζεις πίσω χωρίς πολύ πολύ σημαντικές απώλειες!

Αν θεωρητικά άυριο το πρωί επιστρέψουμε στη δραχμή, όλες οι καταθέσεις αλλά και τα δάνεια μετατρέπονται σε δραχμές। Φυσικά η τελευταία κλειδωμένη ισοτιμία (€1 = Drh 340.75) θα ισχύσει μόνο για την μετατροπή καθώς την ίδια μέρα η δραχμή θα υποτιμηθεί έναντι του ευρώ σε ποσοστό 30%-50% και αυτομάτως η αγοραστική δύναμη των μισθών και των αποταμιεύσεων θα μειωθεί σημαντικά. Τα προϊόντα, και ειδικά τα εισαγόμενα θα ακριβήνουν σημαντικά ενώ και τα ελληνικά προϊόντα λόγω υψηλού κόστους πρώτων υλών θα πάρουν την ανηφόρα. Είναι γεγονός ωστόσο ότι θα μειωθεί και το ισοδύναμο της αγοραστικής δύναμης των δανειακών κεφαλαίων αλλά και πάλι το όφελος των δανεισμένων θα αντισταθμίζεται από τις μεταβολές της αγοραστικής τους δύναμης τόσο που δεν θα υπάρχουν χρήματα να καλύψουν το υποτιμημένο δάνειο.

Το αποτέλεσμα όμως θα είναι οι πλουσιότεροι να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι (πφφφ, σαν την Παπαρήγα ακούστηκε αυτό!). Αυτό θα συμβεί γιατί οι έχοντες περιουσία, ειδικά αυτοί που έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό ή έχουν εισοδήματα που προέρχονται από δραστηριότητα σε ξένο νόμισμα (βλέπε εξαγωγές και ναυτιλία) θα διατηρήσουν την αγοραστική τους δύναμη σε επίπεδα ευρώ (δεν θα γίνει αυτόματη μετατροπή των κεφαλαίων σε ευρώ μιας και δεν θα βρίσκονται σε ελληνικές τράπεζες) ενώ οι υπόλοιποι Έλληνες θα είναι σημαντικά φτωχότεροι (μετατροπή σε € + υποτίμηση + απαγόρευση μεταφοράς € που είναι κατατεθιμένα σε ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα στο εξωτερικό για αποφυγή υποτίμησης τους). Είναι δεδομένο ότι ο πληθωρισμός θα κάνει την εμφάνιση του αμέσως (θεωρώ ότι δεν είναι απαραίτηση και χρήσιμη εδώ η επεξήγηση των μηχανισμών μεταβολής του πληθωρισμού) και τα άτομα που μέχρι σήμερα ζούσαν στα όρια της φτώχιας τώρα θα βρεθούν σε μια κοινωνία όπου το περιορισμένο τους εισόδημα θα έχει ακόμα μικρότερη αγοραστική αξία (υποτίμηση+πληθωρισμός).

Πέρα της κοινωνικής εξαθλίωσης και ύποβάθμισης, αναπόφευκτο θα είναι να γυρίσουν πίσω όλοι οι Έλληνες που βρίσκονται στο εξωτερικό για λόγο που δεν αφορά σε δουλειά και συντηρούνται από ελληνικά κεφάλαια (π.χ. φοιτητές) ενώ η μετανάστευση δεν θα αποτελεί καλύτερη αλλά αναγκαία επιλογή.

Φυσικά η Ευρώπη βοηθάει την Ελλάδα να αποφύγει την επιστροφή στη δραχμή. Όχι όμως γιατί ενδιαφέρεται για το αν οι Έλληνες θα πεινάσουν, αλλά ανησυχεί για την πιθανότητα μεταφοράς της κρίσης και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης και τότε τα πράγματα θα πάρουν άσχημη τροπή, τόσο άσχημη που ούτε αυτοί δεν είναι διατεθιμένοι να ρισκάρουν.

Το γεγονός βέβαια ότι δεν είναι προς όφελος μας η επιστροφή στη δραχμή δεν σημαίνει ότι πρέπει να γονατίσουμε από τους φόρους και τις εισφορές. Πρέπει να γίνουν γρήγορες κινήσεις μέσα από συνεργασία (ακόμα και τώρα οι καρεκλοκένταυροι πολιτικοί σκέφτονται τη βουλευτική τους σύνταξη και δεν επιλέγουν τη συνεργασία για το κοινό καλό!) και αυτές με αποφασιστικότητα και χωρίς να κολώνουν μπροστά σε κάθε συνδικαλιστόμουτρο που φωνάζει γιατί θα χάσει το 3ψήφιο εκκαθαριστικό του, εκκαθαριστικό που έχει χτίσει χωρίς να έχει δει ποτέ το γραφείο της οργανικής του θέσης.

Όσο για το δίλημμα ευρώ ή δραχμή θεωρώ ότι δεν υφίσταται και όσοι το αναπαράγουν ή δεν ξέρουν τί τους συμβαίνει ή έχουν εισόδηματα από/στο εξωτερικό ή είναι αλλοδαπά μεγαλοκοράκια που περιμένουν να καταρρεύσει η Ελλάδα για να αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί!

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Ληστεία στον Χολαργό.



Σύμφωνα με την παρακάτω ανάρτηση (http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/09/blog-post_5104.html) σήμερα το πρωί έγινε ληστεία σε οίκο ευγηρίας στην Περικλεόυς। Νομίζω ότι τα πράγματα έχουν σοβαρέψει αρκετά και οι εποχές που αφήναμε την μπαλκονόπορτα ανοιχτή το καλοκαίρι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί!

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Μετανάστευση...καλό ή κακό?




Σήμερα αποχαιρέτησα τον κολλητό μου που έφυγε για την Αυστραλία. Έφυγε γιατί κατάφερε να βρει δουλειά Down Under μετά από 9 μήνες ανεργίας στην Ελλάδα. Προηγουμένως πτυχίο και μεταπτυχιακό του προσέφεραν μια "καταπληκτική" δουλειά των €610 σε μια πιτσαρία, εννοείται με τα μισά ένσημα και καμιά υπερωρία. Δεν ήθελε να φύγει, του άρεσε η Ελλάδα με όλα τα στραβά της. Ήταν πάντα αισιόδοξος, συνεχώς μας έλεγε ότι όλα θα περάσουν και ότι κάποια στιγμή θα μας λείπει η "ωραία" περίοδος της ανεργίας, οι μπύρες στον Υμηττό, οι καφέδες στην Καλοπούλα και η πίτσα ρεφενέ για να δούμε μπάλα στην ταράτσα του σπιτού μου. Δεν άντεξε όμως, δεν μπορούσε να βρει άλλη δουλειά (την καριέρα στην πιτσαρία διέκοψε το κανόνι που βάρεσε το αφεντικό του φεσώνοντας τον 1 μηνιάτικο και φυσικά για αποζημιωση ούτε λόγος) και βαρέθηκε να ζητάει! Διακοπές φέτος έκανε στα συντριβάνια της Περικλέους και μπάνια όπου το τηλέφωνο ξεκιναγε από 210.




Έψαξε λοιπόν δουλειά μέσω internet, μίλησε με μερικούς Έλληνες στην Αυστραλία και σήμερα έφυγε...Όχι επειδή είναι ο κολλητός μου αλλά τέτοια μυαλά δεν πρέπει να φεύγουν από την Ελλάδα. Το αν θα του βγει σε καλό η σε κακό δεν μπορώ να το πω, σίγουρα όμως θα του λείψει η Ελλάδα και θα λείψει και σε εμάς και αυτό σίγουρα δεν είναι καλό!




Μανώλη have fun @ OZ και ... θα βρεθούμε ξανά όταν όλα θα έχουν αλλάξει!






Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Ένας φιλος μου μου είπε να νευριάσω...δεν είναι δύσκολο.



Σκέψου για δύο λεπτά:

α) ότι ξυπνάς κάθε μέρα νωρίς το πρωί, που το χειμώνα ειδικά το κρύο δεν παλεύεται, για να πας στη δουλειά σου με κάθε τρόπο.

β) στην καλύτερη περνάς μισή ώρα στον δρόμο (μετρό, λεωφορείο, αυτοκίνητο, πόδια) για να φτάσεις στη δουλειά σου

γ) στη δουλειά σου θα καθήσεις τουλάχιστον 8 ώρες (στον ιδιωτικό τομέα το 8ωρο είναι άγνωστη λέξη που συνοδεύεται από μια ακόμα άγνωστη λέξη, την υπερωρία).

δ) αν είσαι τυχερός θα νιώσεις λίγο δημιουργικός αλλά συνήθως θα σου σπάσουν τα νεύρα, θα λιώσεις πάνω σε έναν υπολογιστή ή ένα τηλέφωνο.

ε) θα σχολάσεις το απόγευμα ή αργά το απόγευμα και αν είναι χειμώνας, θα σχολάσεις νύχτα

στ) θα περάσεις άλλη μισή ώρα (τουλάχιστον) στον δρόμο για να γυρίσεις σπίτι σου κομμάτια

ζ) θα πρέπει να φτιάξεις κάτι να φας, να καθαρίσεις, να ασχοληθείς λίγο με τα παιδιά σου και τον/τη σύντροφο σου παρά το γεγονός ότι είσαι κομμάτια

η) ...και αυτό κάθε μέρα!


Αυτά λοιπόν περνάς κάθε μέρα για να έχεις ένα εισόδημα να ζήσεις με αξιοπρέπεια. Φαντάσου όμως στο τέλος της κάθε ημέρας να έρχεται ένας κλέφτης και να σου παίρνει μερικά από τα χρήματα σου ... δε θα τσαντιστείς? Δε θα φωνάξεις? Δε θα κάνεις τα πάντα να μην ξαναγίνει?


Τώρα κάνε τον παραλληλισμό και σκέψου ότι πληρώνεις φόρους για να υπάρχουν χρήματα να πληρώσουν, ανάμεσα σε άλλα, και τους πολιτικούς (a.k.a. κλέφτης) οι οποίοι σου κλέβουν καθημερινά τα χρήματα! Δηλαδή λιώνεις κάθε μέρα στη δουλειά και μερικοί τύποι έρχονται και σου κλέβουν τον ιδρώτα σου...και σου λένε ότι είναι για το καλό σου! Όχι ρε φίλε δεν είναι για το καλό μου να δουλεύω και να παίρνω το 1/10 από ότι παίρνεις εσύ, και να μου ζητάς και άλλα επειδή δεν κατάφερες να κάνεις τη δουλειά για την οποία σε πληρώνω. Εγώ τουλάχιστον, αν δεν κάνω καλά τη δουλειά μου θα απολυθώ την επόμενη μέρα και δεν θα την πληρώσει ο γείτονας. Δεν θα ζητήσω από το αφεντικό μου να μου δώσει επιπλέον χρήματα αν δεν είμαι καλός στη δουλειά μου ούτε θα απαιτήσω να πληρωθώ επιπλεόν παρά τη ζημιά που κάνω στην εταιρεία! Δικαιούμαι λοιπόν να νευριάζω όταν δουλεύω για να σου δίνω και έρχεσαι και μου ζητάς και άλλα επειδή δεν μπόρεσες να κάνεις τη δουλειά σου όπως έπρεπε και ξέμεινες. Να πας να βρεις...γιατί αυτή είναι η δουλειά σου...να ζητάω συνέχεια ξέρω και εγώ αλλά επειδή δεν ξέρω άλλο τρόπο δεν έγινα πολιτικός, εσύ γιατί έγινες??


Mail by JohnK (14/9/2011)

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Old school reunion!





Μέσα στο καλοκαίρι (που δυστυχώς φτάνει στο τέλος του) οι βόλτες στον Χολαργό (καφετέριες, θερινό, πάρκα, γήπεδα κτλ) είχαν ως αποτέλεσμα να πέσω πάνω σε παλιούς συμμαθητές. Αρχικά χάρηκα που είδα ότι πολλά από τα παιδιά που πηγαίναμε μαζί σχολείο, μετά από σπουδές, δουλειές, στρατούς, σωγαμπριλίκια κτλ, γύρισαν στον Χολαργό. Μετά από τις δύο-τρεις πρώτες συναντήσεις συνειδητοποίησα ότι οι περισσότεροι από αυτούς επέστρεψαν στην πατρική στέγη λόγω οικονομικών θεμάτων. Νόμίζω βέβαια ότι αυτό το φαινόμενο δεν αφορά μόνο παλιούς μου συμμαθητές αλλά πολλούς νέους σήμερα. Το να επιστρέφεις σπίτι μετά από κάποια χρόνια απουσίας δεν είναι ότι καλύτερο. Ναι μεν έχει τα καλά του (σπιτικό φαγητό, πλυμμένα/σιδερωμένα ρούχα, λιγότερους λογαριασμούς, αποχή από τις δουλειές του σπιτιού κ.ά.) αλλά δεν παλεύεται. Οι περισσότεροι, ακόμα και όταν οι γονείς είναι διακριτικά και χαλαρά άτομα, δεν την παλεύουν και αναζητούν συγκατοίκους. Είχα ήδη 2 προτάσεις αλλά το μέγεθος του σπιτιού μου δεν επιτρέπει συγκατοίκηση. Όσοι από αυτούς έχουν δουλειά, βρίσκονται σε στάση αναμονής μέχρι να νιώσουν επαγγελματικά καλύτερα και να κάνουν την κίνηση της μετεγκατάστασης. Για αυτούς όμως που είναι άνεργοι, το να μείνουν μόνοι είναι σαν τα δώρα των δημοσίων υπαλλήλων και τις αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα ... αμυδρή ανάμνηση και μακρινόοοοοο όνειρο!