Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Ένας φιλος μου μου είπε να νευριάσω...δεν είναι δύσκολο.



Σκέψου για δύο λεπτά:

α) ότι ξυπνάς κάθε μέρα νωρίς το πρωί, που το χειμώνα ειδικά το κρύο δεν παλεύεται, για να πας στη δουλειά σου με κάθε τρόπο.

β) στην καλύτερη περνάς μισή ώρα στον δρόμο (μετρό, λεωφορείο, αυτοκίνητο, πόδια) για να φτάσεις στη δουλειά σου

γ) στη δουλειά σου θα καθήσεις τουλάχιστον 8 ώρες (στον ιδιωτικό τομέα το 8ωρο είναι άγνωστη λέξη που συνοδεύεται από μια ακόμα άγνωστη λέξη, την υπερωρία).

δ) αν είσαι τυχερός θα νιώσεις λίγο δημιουργικός αλλά συνήθως θα σου σπάσουν τα νεύρα, θα λιώσεις πάνω σε έναν υπολογιστή ή ένα τηλέφωνο.

ε) θα σχολάσεις το απόγευμα ή αργά το απόγευμα και αν είναι χειμώνας, θα σχολάσεις νύχτα

στ) θα περάσεις άλλη μισή ώρα (τουλάχιστον) στον δρόμο για να γυρίσεις σπίτι σου κομμάτια

ζ) θα πρέπει να φτιάξεις κάτι να φας, να καθαρίσεις, να ασχοληθείς λίγο με τα παιδιά σου και τον/τη σύντροφο σου παρά το γεγονός ότι είσαι κομμάτια

η) ...και αυτό κάθε μέρα!


Αυτά λοιπόν περνάς κάθε μέρα για να έχεις ένα εισόδημα να ζήσεις με αξιοπρέπεια. Φαντάσου όμως στο τέλος της κάθε ημέρας να έρχεται ένας κλέφτης και να σου παίρνει μερικά από τα χρήματα σου ... δε θα τσαντιστείς? Δε θα φωνάξεις? Δε θα κάνεις τα πάντα να μην ξαναγίνει?


Τώρα κάνε τον παραλληλισμό και σκέψου ότι πληρώνεις φόρους για να υπάρχουν χρήματα να πληρώσουν, ανάμεσα σε άλλα, και τους πολιτικούς (a.k.a. κλέφτης) οι οποίοι σου κλέβουν καθημερινά τα χρήματα! Δηλαδή λιώνεις κάθε μέρα στη δουλειά και μερικοί τύποι έρχονται και σου κλέβουν τον ιδρώτα σου...και σου λένε ότι είναι για το καλό σου! Όχι ρε φίλε δεν είναι για το καλό μου να δουλεύω και να παίρνω το 1/10 από ότι παίρνεις εσύ, και να μου ζητάς και άλλα επειδή δεν κατάφερες να κάνεις τη δουλειά για την οποία σε πληρώνω. Εγώ τουλάχιστον, αν δεν κάνω καλά τη δουλειά μου θα απολυθώ την επόμενη μέρα και δεν θα την πληρώσει ο γείτονας. Δεν θα ζητήσω από το αφεντικό μου να μου δώσει επιπλέον χρήματα αν δεν είμαι καλός στη δουλειά μου ούτε θα απαιτήσω να πληρωθώ επιπλεόν παρά τη ζημιά που κάνω στην εταιρεία! Δικαιούμαι λοιπόν να νευριάζω όταν δουλεύω για να σου δίνω και έρχεσαι και μου ζητάς και άλλα επειδή δεν μπόρεσες να κάνεις τη δουλειά σου όπως έπρεπε και ξέμεινες. Να πας να βρεις...γιατί αυτή είναι η δουλειά σου...να ζητάω συνέχεια ξέρω και εγώ αλλά επειδή δεν ξέρω άλλο τρόπο δεν έγινα πολιτικός, εσύ γιατί έγινες??


Mail by JohnK (14/9/2011)