Τα τελευταία δύο χρόνια που η κρίση μας την έχει πέσει για τα καλά, οι τιμές βρίσκονται ακόμα στα επίπεδα των Ολυμπιακών του Beijing του 2008! Η αναπροσαρμογή των τιμών έχει αργήσει για πάνω από 2 χρόνια και φυσικά ακόμα βρίσκεται σε ενδιαφέρουσα και περιμένει να γεννηθεί, αν γεννηθεί ποτέ! Φυσικά και συμφωνώ να ψωνίζουμε ελληνικά προϊόντα και κυρίως από καταστήματα της περιοχής μας για να στηρίζουμε την τοπική οικονομία αλλά και οι τοπικοί επιχειρηματίες πρέπει να ξεπεράσουν την κουτοπονηριά των περασμένων δεκαετιών που επιβάλλει το "καλύτερα να γδύσεις έναν, παρά να ντύσεις περισσότερους"! Αυτή η πρακτική που έχει εφαρμοστεί κατα κόρον στον ξενοδοχειακό κλάδο με αποτέλεσμα να έχουμε τα ακριβότερα ξενοδοχεία με το χαμηλότερο επίπεδο υπηρεσιών έχει καταλήξει στο κλείσιμο πολλών ξενοδοχειακών μονάδων και την ανάπτυξη της μαύρης εργασίας. Έτσι θα γίνει και στο χωριό μας και στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτόν αν δεν αλλάξουν μυαλά. Αν μια καφετέρια στο χωριό μας ρίξει τον καφέ στο μισό (χωρίς φυσικά να ρίξει την ποιότητα!) ή ένας φούρνος μειώσει τις τιμές στα περιφερειακά του ψωμιού προϊόντα (μιας και το ψωμί είναι ψιλοstandard), τότε ο κόσμος, ακόμα και εν καιρώ κρίσης, θα κάνει ουρές απ'έξω. Μια τέτοια επιχειρησιακή στρατηγική ίσως και να μην είναι ευδιάκριτα η βέλτιστη σε περιόδους χοντραγελάδων, αλλά στην παρούσα φάση του στασιμοπληθωρισμού και της ύφεσης είναι σχεδόν μονόδρομος. Αν πάλι αυτά που λέω, οι επιχειρηματίες τα θεωρούν μπαρούφες και σκοπεύουν να διατηρήσουν τα τιμολόγια τους τότε να μην αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος δεν μπαίνει στα μαγαζιά τους! Ούτε και αυτοί θα έμπαιναν...!
