4) Ενεργός δημοσιογράφος και μαχώμενο αντιπολιτευτικό παραταξιόσκυλο είναι αυτός που ενώ περπατάει στο δρόμο βγάζει μια φωτογραφία με το κινητό του, την ανεβάζει σε ένα blog και γράφει ένα σχόλιο διαμαρτυρίας για την κατάσταση των δρόμων. Τί πάνε και σπουδάζουν τόσοι νέοι δημοσιογραφία όταν είναι τόσο εύκολο να γίνεις μεγάλη πένα; Τελικά υπάρχει έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού και συμβουλευτικής στο κλάδο της σταδιοδρομίας.
5) Στην ηλεκτρονική blogoγραφία, αν έχεις ξεμείνει από επιχειρήματα, μπορείς να εξασφαλίσεις την επιτυχία του κειμένου σου με εκτόξευση απειλών τύπου "έχουμε ράμματα για τη γούνα σας", "περιμέντε και θα δείτε" ή/και τονίζοντας την μοναδικότητα και την ανωτερότητα των δικών σου γραφομένων.
6) Όταν κάποιος δεν απαντάει (είτε από την αρχή είτε σε δεύτερο χρόνο) σε κατηγορίες, σενάρια και τοποθετήσεις, σχεδόν πάντα πλήρως και επαρκέστατα εμπεριστατωμένες, δεν σημαίνει ότι απλά σε γράφει στα @@ του αλλά ότι έχει χαμηλώσει το βλέμα, έχει ανέβει με ένα μπουκάλι vodka στις κεραίες και κλαίει για να ξεχάσει αυτό που έπαθε.
7) Ότι στο χωριό μας δεν εφαρμόζεται καθόλου, ποτέ, σε καμία περίπτωση η τακτική των κίτρινων φυλλάδων/blogs/sites τα οποία όταν δεν έχουν τίποτα να γράψουν είτε δημιουργούν καταστάσεις εκεί που δεν υπάρχουν είτε απλά αρχίζουν και προκαλούν τον κόσμο αποζητώντας τις αντιδράσεις που θα καταφέρουν να γεννήσουν κανά δυο αράδες. Και φυσικά αυτές τις δύο αράδες θα τις αναπαράγουν με κάθε τρόπο.
Για να προλάβω τους κακόβουλους που θα πουν ότι φωτογραφίζω κάποιους, επαναλαμβάνω ότι δεν απευθύνομαι σε κανένα ούτε υπονοώ κάτι, απλά προσπαθώ να αφομοιώσω τα πολύτιμα μαθήματα που έμαθα τις τελευταίες ημέρες από τους μεγάλους δασκάλους που βρέθηκαν στον ηλεκτρονικό μου δρόμο.
Σας ευχαριστώ πολύ!
